Öğretmenlik

Öğretmenlik, çok önemli bir meslektir. Hem insan yetiştirir hem de tüm mesleklerin elemanlarını. Yetiştirmeye alınan bu insanlar deneme tahtası değildir. Yapılan yanlışların bedeli ağır olur.

Öğretmenlik, zevklidir, eğlencelidir, hoştur, onur ve gurur vericidir. Ama zordur. Zamanla, mekanla sınırlı değildir. Bilgi ister, beceri ister, fedakârlık ister, emek ister, sabır ister.

Pek çok öğretmen, bunlardan yıllarını vermişler, emekliler de dahil, görevini doğru yaptığını, iyi öğrenciler yetiştirdiğini düşünür. Ancak çoğu ne yaptığının ayırdında değildir. Çünkü eğitimleri, anlayışları, kavrayışları yeterli değildir.

Öğretmenlik sevgi ve bilgi işidir. Öğretmen mesleğini, öğrencisini sevmelidir. Sevgisiz yapılan işten verim, sonuç alınmaz. Yaptığı işte attığı, atacağı her adımı hesaplayarak, planlayarak, bilerek atmalı, sonuçları değerlendirmeli, gerekliyse, değişikliklere gitmelidir. Öğretmen kendi branşının gerektirdikleri yanında psikoloji, sosyoloji, pedagoji, felsefe ve mantık eğitimi almış olmalı; öğrencinin tensel ve tinsel gelişim aşamalarını, gereksinimlerini, davranışlarının nedenlerini bilmelidir. Öğrencinin ailesini, arkadaşlarını, sosyal çevresini araştırmalıdır.

Öğretmen bilgiyle donanmanın yanında eğitme, öğretme becerisine de sahip olmalıdır. Bu da öğretmenin iyi seçilmesine, yetiştirilmesine, olanak ve kaynakların yeterli olmasına bağlıdır. Öğretmene yapılan yatırımın dönüşü çok kârlı olacaktır.

Öğretmen özgür düşünceye sahip olmalı ve Atatürk'ün belirttiği gibi “fikri hür, irfanı hür, vicdanı hür” nesiller yetiştirmelidir.

Devlet, öğretmenin işini rahatça yapması için olanaklar sağlanmalı; öğretmenin elini kolunu bağlamamalı, kanunları, yönetmelikleri bu yönde düzenlemelidir.

Öğretmene ve eğitime yapılan yatırımın geleceğe yatırım olduğu unutulmamalıdır.