YENİDEN

Yusuf AKSOY

*

Hayat bu

durulmasa da hız keser

ancak fırtınalara benzer

kuytudadır her daim

ne güzel sinsi bekleyiştir o

kibele yağmurları gibi

sessiz akşamüstlerinde

hüzünse hep güleç

başköşe misafiri

ama yürek bırakmaz elini

yapışmıştır yakasına bir kez

us uslanamaz

gönül yorulmaz aşktan

ve mevsim sonlarında

aşk ve kavgadan damıtılan

hayatın toplamındaki gülüşler kalır

geriye ne kalır dersen bizden

gece de nedir! sabah öncesi değil mi?

ışığın izindedir tüm beden bahar dalları yüklüdür kar altında çıplak ağaçlar

öyleyse tükensin umutsuzluk! meydanlar dost yüzleriyle dolsun patika yolları şehre uzansın fabrika yolları ve okul yolları meydanın orta yeri olsun orta yerde tek kalmasın sevgilinin vazgeçilmeze bakışları

bitsin! güneşe hasret bitsin! zulüm börtü böceğe yeşile, kadına, çocuğa ve nasırlı ellere gün görmemiş yüreklere

esmer günler kaybolmadan yarım kalan aşklar için yeniden çıkalım sokaklara siren seslerini bastıran kanatlanmış güvercin inadında

bitsin güneşe hasret terke zorlanan aşkın

düşürülemeyen şarkılarıyla

yeniden sokaklara