TANIKLIĞA ŞİİR

Öyle güzel güldü ki gözlerin

bir fotoğrafın negatifi gibi

kalacağından habersiz

eridi sanki buz tutan yollar

bir ömür gibi yaşandı günler

sessiz ve sorgusuz giderken

gülüşlerini bırakıp gözlerime

kar taneleri incindi

asılı kaldı havada

sustum griye dönen günde

kar tanelerinden çok

sözcükler yağarken içimde

tomurcuk mevsimi gelsin hele

yağmura bırakacağım gülüşünü

sonra bir tutamını alıp topraktan

sonbahar rüzgarlarına bırakacağım

tanıklık etsin kalana ve yitip gidene