Sus Artık!

Yusuf ERBAY

*

---

Ey bildiğinden fazlasını konuşan kişi,

Sus artık!

Sus ki, susmanın tadına varasın.

Tükettiğin nefesin zararı hem sana hem banadır.

Boş lafla dolduramazsın heybeni.

Uçup giden zamandan başka kazancın olmaz.

İşe yaramaz sözlerin can kulağımı yaralar.

Ey bildiğinden azını konuşan suskun,

Yetmez mi derinlerin sarhoşluğu, yetmez mi bencilliğin.

Susamış bunca can varken âlemde,

Yetmez mi kendi âlemindeki mestliğin.

Seyredip durduğunu tarifle ki görmeyene,

Bir ümit fışkırsın toprağımızda yeniden.

Seyredip durduğunu çiz ki önündeki tabloya,

Bilmeyene yol göstersin renklerin.

Ey bildiği kadarını konuşan İnsan, neredesin?

Seni beklemekle tükendi neredeyse ömrümüz.

İn artık dağından, karış aramıza.

Çık mağarandan, tebliğ et bize umduğumuzu.

Suyumuza kanalım, yolumuza düşelim.

Gerçeği duymayan son âdemi bulana kadar, durup dinlenmeyi haram kıl bize!