Suç ve Ceza

İlkokula giderken, ortaokula başladığımda, ergenliğe girdiğimde hatta şuan bile her okuduğum zaman içim bir buruklaşır gözlerim dolar. Öyle bir kitap ki bu her okuduğum zaman olayların nasıl gelişeceğini bilsem bile aynı etkiyi yaşatan bir kitap bu. Dünyanın ne kadar adaletsiz bir yer olduğunu bize bir kez daha kanıtlayan ama aynı şekilde paranın her zaman istenilen sonucu vermediğini gözler önüne sunan bir kitap bu. Para ile oyunlar eğlence merkezleri alabilirsiniz ama arkadaş veya karakter alamazsınız. Aldığınız arkadaş da paranız bittiği an sizi terkeder. Para aynı şekilde vicdanı rahatlatmaz.

Raskolnikov sefil bir insan ama kalbi sevgi ve dini inanç ile dolu. Para bulması lazım ve tefeci kadının parası var. Tefeci kadın kötü bir insan ve onu öldürmekte sıkıntı olmayacağını düşünüyor. Aslında düşünüyor sürekli kendi kendisiyle çelişiyor ama en sonunda şeytana uyuyor. O bir mikrop arındırdı dünyadan ama dünyada olan katil sayısının arttırmakla kalmadı aynı şekilde dünyanın güzel bir insan kaybetmesine sebep oldu tefecinin kız kardeşiydi bu. Raskolnikov bu cinayeti işleyemeyeceğini biliyordu ama tefeciyi öldürmeyi kafasına koymuştu. Ne kadar yapmayacağım yapamam dese bile en sonunda o kadını öldürecekti. Ama eğer tefecinin kız kardeşini öldürmek zorunda kalmasaydı belki olaylar böyle gelişmezdi. Kimse bilemez çünkü onun mantalitesi tefeciyi öldürüp dünyadan bir mikrop arındırıp parayı fakirlere dağıtmaktı ama diğer kızı da öldürünce vicdanı yüzünden parayı bile sayamadı. Raskolnikov kötü yola düştüğünü biliyordu ama o yoldan devam etti ilerledi ilerledikçe ilerledi ama vicdanı onu ele verdi. Sonya ise ne kadar kötü bir iş yapıyor bile olsa kötü düşünceye kapılmadan sadece ailesi için çalıştı dini inancından bir an olsun bile vazgeçmedi. Raskolnikov ona hapis hayatında ne kadar kötü davranırsa davransın soğuk davranırsa davransın o umudunu yaşama olan sevgisini kaybetmedi. Ve onun sayesinde Raskolnikov hayata tutundu.

Sevgi bu hayatta en önemli şeydir bana göre. Çünkü bir insanın kaybedeceği en son şey işi,arabası,evi değil insanların ona karşı olan sevgisidir. Raskolnikov’un hayata tutunmasında en büyük rolü oynamakla kalmadı, mahkumlara iyi davrandı kendini sevdirdi bir insan eğer sevgiyi de kaybederse o insandan korkun çünkü en tehlikeli kişi kaybedecek bir şeyi olmayan kişidir. Raskolnikov her ne kadar zekice hareket etse bile karşıdakilerle alay da etse bu yükün altında kalamadı. Razuhimi gibi bir arkadaşı olması bile onun hiçbir şey kaybetmediğinin göstergesidir. Son pişmanlık fayda etmez sözü yanlıştır bana göre en azından tamamen doğru değildir. Çünkü bir gün olsun diye dua ettiğimiz uğruna Allaha yalvarıp yakardığımız şey bile bir süre sonra iyiki olmamış dedirtebiliyorsa bazı pişmanlıklarımız aynı şekilde fayda eder. Raskolnikov kendini çok seven bir insan kazandı. Allah inancını kaybetmemişti ama körelmişti onu geri kazandı. Dostunu kazandı. Her işte bir hayır vardır. Her güzel, komik şeyde bir kişinin canı yanar. Ne kadar istense de istenmese de uğruna yapılan her şeyde kötü bir niyeti bile olmamasına rağmen bir kişinin canı yanar. Raskolnikov’un niyeti tefeciyi öldürmekti evet ama bunda olan şey o faizciyi öldürüp insanların sevinmesini ve onun parasıyla kötü yola düşen insanları sevindirmekti burada canı yanan kişi kız kardeşi oldu sonra onun tamamen canı gitti.

Sevgi her şeydir. İçinde insan bir şey tutamaz vicdanı elvermez insanın halinden insan anlar eğer Raskolnikov durumu daha tefeciyi öldürmeden Razuhimine açıklasaydı belki bu olaylar olmayacaktı. Bu kitap bir insanın bile hayatını değiştirebilecek ben ne yapıyorum ben neyin içindeyim dedirten ve Allaha; Allahım sana şükürler olsun dedirten bir kitap. Her insanın ölmeden önce okuması gereken ve ders alması gereken bir başyapıt.

Yiğit Adem