sonyaz şiirleri

Güz

Dün o dağları

Katmerli papatyalar bezerdi,

Tomurları sapsarı.

İlkyaza yarılmış mavi,

İki can ufalanır sevdaya.

Kıskanırdı;

Maviye kavuşan yol,

Eriğe durmuş ağaç,

Yabancı otlağındaki sürü...

Şimdi dargın gökkuşağı

Rengini çaldırmış mı ne?

Bulut desen;

Gözleri yaşlı

Ağıt yakıyor sonyaza…

Sarı mimozalar günüydü

Canına yandığım bahar!

Dünya yansa umursuz...

Martı kahkahaları gibi şen, tutkulu

Kaygısız...

Şimdi Ekim...

Kasıma az var!

Dökmeyeyim diye

Kızıla kesmiş yapraklarımı

İnatlaştıkça inatlaşıyorum

Güz yeliyle!.