Sana Büyük Bir Sır Söyleyeceğim

Sana büyük bir sır söyleyeceğim zaman sensin

Zaman kadındır gönlü çelinsin ister zaman

Oturulsun ister eteklerinin dibinde

Sökülmeye hazır bir giysi gibidir zaman

Upuzun bir saç gibi

Taralı

Sanki solukla buğulandırılıp silinen bir ayna

Zaman sensin tan sökerken uyuyan

ve ben yanı başında ayakta.

Bir bıçağa benziyorsun sen sanki gırtlağıma saplanan

Ah dile getiremediğim geçmek bilmez bu zaman azabı

Pıhtılaşmış bir kan gibi

mavi damarlarda duran ve artık dolaşmayan

Ne beter bir şey bu sonu gelmez doyumsuz arzu

Seyrederken seni odada

daha beter bir şey yok sana susamaktan

Ama biliyorum bu büyüyü bozmamak gerek

Daha beter çünkü seni içimde bir yabancı gibi hissetmek

Sana erişememek

Düşüncelerim başıboş yüreğim başka yüzyıllarda çoktandır

Tanrım sözcükler ne kadar yüklü böyle işin aslı da bu

Aşkım hazzın ötesine taşınmış

dokunmakla da erişilmez bugün ona

Vuruyorsun bir saat gibi şakaklarımda

Duraksayarak gelir ve tenime dokunur ayak seslerin

Boğulmuyorsam eğer bil ki nefesindendir.

Sana büyük bir sır söyleyeceğim her söz

Dilenci bir kadına benziyor dudaklarımın arasında

Acınacak her şey ellerine yaraşmaz

kararan bir şey bakışlarının altında

İşte bundandır sık sık seni seviyorum deyişim

Takamayışımdandır yeterince parlak

bir kristal cümleyi boynuna

Bu kaba konuşmam kırmasın seni bir basit sudur o

Ateşin içinde tatsız bir gürültü çıkaran.

Sana büyük bir sır söyleyeceğim bilemiyorum

Sana benzeyen zamanlardan söz açmayı

Bilemiyorum senden dem vurmayı

öykünüyorum yalnızca

Hani bir tren garında o uzunca el sallayanlara

Trenler çekip gittikten sonra

Hani akan gözyaşlarının ağırlığından

bilekleri çaresiz kalanlara.

Sana büyük bir sır söyleyeceğim korkuyorum senden

Korkuyorum akşamüstleri

seni pencereye yönelten şeylerden

Jestlerden korkuyorum söylenilmedik şeylerden

Çabuk geçen zamandan,

yavaş geçen zamandan, senden korkuyorum

Ölmek daha kolaydır sevmekten

Ben de bu yüzden yaşamak için yırtınıyorum

Sevgilim...