SABIRA YAĞAN

Yusuf AKSOY

*

Sırça köşklerin eğlencesiyken

yağmur hiç de eşit yağmıyor

hiç de eşit donmuyor bileklerine kadar eller

yorgun dizlere kadar delik deşik ayaklar

kağıt toplarken zifiri karanlıkta

akan damlar altındayken yurtsuzlar

ölümüne hızla yarışırken kuryeler

ekmek kuyruklarındayken yarı uykulular

isyana hala küs binlerce ayak su alıyor

betonlara çarpıp suya gömülüyor canlar

yaralı ve sesiz miyav çığlıkları

sendeleyen sayısız ayaklar

bildiğim tüm dilleri unutturuyor

öteki sokaklar aymaz bir zül altında

öteki sokaklar kapkara ateş altında

sicim gibi ağır metaller yağıyor

saplanıyor toprağın ve sokağın bedenine

ve düşe kalka bekliyor tükenen sabır

ha düştü düşecek bedenden korku

ha düştü düşecek kim bilir hangi sabah

inecek sonra gök kubbeler yerin dibine