RÜZGAR ULUYOR

hangi dikene düşse yolum

giden kırlangıçlardan

hasretten söz açıyor

zemheri en uzun gece

dört kollu teslimiyet bu

çatısı yok

rüzgar uğulduyor

yeniden doğmak karşılığı

gül renginden

sıcak nefesinden geçiyor

Kleopatra'dan beri çölde serap

her satırı inci mercan

geçmiş kirpiklerden

düşler perdesi gözlerden sıyrılıyor

öfkeli

kendince haklı bir çıkış

kavağa çıkmadıkça balık

vakit koyusundan üç çeyrek doğuruyor

volkandan sızan lavın soğuması

taşları zift karası

hala sıcak döşek

küllere yol göründü

etler liğme liğme edilirken

dağlar değil

bakışlar soğuk

yüreklerde rüzgar uluyor

#zeliş