KÜLE DÖNMÜŞ

Küle dönmüş

bir hayatın utancı kimedir

kül nedir sahi

geriye kalanı mı

elimizde tutamadığımız ne varsa

hani bizi yaşayan kılan

küle dönen nedir

toprak desem yetmez

su desem yetmez

yetmez hava ve ağaçlar desem

bunlar da var ama yetmez tarife

aşk diye duvarlara kazıdığımız sözler

durur hala sokaklarda

sokaklar gibi yüzü soluk

hayatı gizlediğimiz sözcüklerin

mahcupça geçip giderken önlerinden

gözümüz arkada kalıyor, küçülüyoruz

el sallamak geliyor içimizden

el havada asılı kalıyor, yola uzakken ayaklar

çoğul suskunlukların bedeli

tekil yüreklerin yaralarını dağlayıp duruyor