KÖY ÖĞRETMENLERİ

KÖY ÖĞRETMENLERİ / Cahit KÜLEBİ

I

Yurdumuz uçsuz bucaksız, Gökte yıldız kadar köylerimiz var. Ama uzak, ama harap, ama garipsi.. Alın benim gönlümden de o kadar.

Uzak köylerimizde kuşlar gibi Her sabah çocuklar size uçar. Ama küçük, ama büyüyen, ama güleç.. Alın benim gönlümden de o kadar.

Siz kara göklerin yıldızları, Işıtın yurdumuzu sabaha kadar! Ama düşe kalka, ama yiğit, ama umutlu.. Alın benim gönlümden de o kadar.

II

Çemişkezek'te, Patnos'ta, Malazgirt'te doğanlar! Malazgirt'e, Çemişkezek'e, Patnos'a gitmezseniz, Çocuklarınız öksüz kalır, yetim kalır, Köylere ışık iletmezseniz.

Dağlara, vadilere, ovalara Tesbihler gibi saçılmış köyler, Rüzgara karşı bir bayrak, Sevinçle türküsünü söyler.

Sevinçle türküsünü söyler Bir idare lambası küçük, solgun. En azından üçyüz pare dam Umudu en azından üçyüz çocuğun.

Ve onlar saçları uzamış, Çatlak ellerinde çıkınları, Üç saat, dört saat ötelerden Yorgundur, sessizdir akınları.

Ve onlar, yıldızlar gibi Gözleri ışıl ışıl yananlar. Oyuncak için değil, kağıt, kalem Kitap için gizlice ağlayanlar.

Ve onlar aşıktan bilya, Sopadan at yapanlar. Kurt yavruları gibi, kuzular gibi Dağ başlarını çınlatanlar.

........

Çemişkezek'te, Patnos'ta, Malzgirt'te doğanlar, Bütün bunları düşünmelisiniz. Yüce ırmaklar gibi sessiz, sürekli Kağnılarla, arabalarla, kamyonlarla Akıp köylere gitmelisiniz!

Yurdumuza ışık iletmelisiniz...

*

Cahit Külebi