Kimse Bilmiyor

Zeliha AYDOĞMUŞ

*

kimse bilmiyor

durmadan üzerimize üzerimize yağan karı

buz tutan yolları

suya öykünen sarkıt ve dikitlerin

can alıcı saydamlığını

ölümü çağırıyorlar sanki

kimse bilmiyor

hep gerili duran oklarını

kimse görmüyor

mırıltısı eksi beş derece olan günleri

mazgaldan fırlayan farelerin kafa karışıklığını

sen bilmiyorsun

çırpınıp uçmayı unutan kuşların açlığını

kış eskisi bir yürekle varmaya çabaladığım

içi geçmiş baharları

sen görmüyorsun

açmıyor

kırmızıları

solmuyor

karanlıkları

coşkun akan ırmaklarımla

sen bilmiyorsun

kahkahaları kilit altına alan

naftalin kokulu sandıkları