KENDİNİZE GÜVENİYOR MUSUNUZ?

Zeliha AYDOĞMUŞ

*

Kendinize güveniyor musunuz? Eğer güveniyorum diyorsanız, ben sizin bu güveninize inanmıyor ve bu anlamda size güvenmiyorum. Her an her şeyin değişebilirliği defalarca kanıtlanmışken, bu cevap bana oldukça cesur ve üzerine kafa yorulmadan verilmiş bir yanıt gibi geliyor.

Bana gelecek olursak, kendim dahil hiç kimseye her anlamda güvenemem...Öyle ki kişisine, konusuna, güvenilecek bireyin hangi konuyla ilgili güveneceksem, gelişim düzeyine, yani hazır bulunuş durumuna göre güven duygumun gelişimi ve seviyesi değişir. Birey, buna ben de dahil, güven duygusunun karşılamasını, ancak gücü ve konuyla ilgili edindiği beceri ölçüsünde yapabilir.

Basit bir örnek verecek olursam; üç yaşında bir çocuğun, markete gidip ekmek alıp geleceğine güvenemem ama yere düşürdüğüm, kaldırabileceği ağırlıkta bir objeyi istediğimde, yerden alıp bana verebileceğine güvenim tamdır...Özetle güveneceğim kişiyi de konuyu da, her insan gibi yanılma payım olmakla birlikte, düşünüp seçen kişi benimdir.

Tabii burada, güvensiz, kuşkucu bir insan olunması gerektiği savını da ortaya koyuyor değilim. Bilindiği üzere, aşırı güvensizlik insanı paranoyaklığa götüren sonuçlar doğurabilir, daha önemlisi yalnızlaştırarak, mutsuz bir yaşam sürmesine sebep olabilir. Tüm duygu ve davranışlar için geçerli olan denge olgusu, bu duygu için de geçerlidir. Güvensizlik kaynaklı aşırı, zaman zaman dayanaksız davranış ve tutumlarımızla, iletişimde olduğunuz kişiyi, bedenen değilse bile ruhsal yol arkadaşlığı anlamında kaybedebiliriz.

Nasıl ki bir insanı değerlendirirken, tam anlamıyla iyi ya da kötü diye değerlendirmek yanlışsa, güven duygusunda da durum böyledir...Güven duygusunun gelişimi ve gereklerinin yerine getirilebilirliği; konuya, bireye, zamana ve zemine göre değişiklik gösterir. Ayrıca bizim de, iletişim içinde olduğumuz bireyin, bize karşı güvenilir olmasını sağlayacak tutum ve davranış içinde bulunup bulunmadığımız da, güvenilirliğin gelişiminde, karşılıklı sürdürülebilirliğinde önemli bir etkendir.

Buradan çıkarılabilecek sarsılmaz bilgi ise, yaşamın içinde olan hiçbir şey, buna duygu ve düşünceler de dahil, tek yanlı gelişim sağlayamayacağı gibi, tek yanlı sürmesinin de mümkün olmadığıdır. Bu nedenle, yönetip yönlendirebileceğimiz konularda başımıza her ne gelmişse, önce dönüp kendimize bakmakta fayda var diye düşünmüşümdür hep...Sorulacak soru bilinenin aksine ''Nerede yanlış yaptım?'' sorusu gibi tek değil, üç tanedir;

1.Neyi eksik yaptım?

2.Neyi abarttım?

3.Yoksa hiçbir şey yapmamış mıydım?

Düşünmek iyidir, kim söylüyordu hatırlamıyorum ama; DÜŞÜNEKALIN!

DİPNOT : Örneğin, son cümlemden de anlaşılacağı üzere, ezber konusunda, hele isimlerden söz açıyorsanız bana kesinlikle güvenmeyin!

Zeliha AYDOĞMUŞ