Kalemimle Geçinemiyoruz

Kalemimle geçinemiyoruz.

Bizi boşayın hakim bey

İsyankar asi beni dinlemiyor

hep güzel şeyler yazıyor.

Ben savaş var insanlar ölüyor diyorum,

O barış güvercinleri uçuruyor.

Her yerde yoksulluk, açlık var diyorum,

O toprağı bereketlendirip herkesle bölüşüyor.

Bak ormanlar yanıyor kuşlar yuvasız ,

Ağaçlar köksüz kaldı diyorum.

O ağaç ekiyor suluyor, kurda kuşa yuva yapıyor.

Sokakta kuşlar hayvanlar yaşam mücadelesi veriyor,

aç susuz ölüyor diyorum.

Her pencereye yem, her sokağa bir tas su

bir tas yiyecek koyuyor.

İnsanlar mutsuz, huzursuz diyorum.

Yine beni dinlemeyip

sokağa çiçekler, kuşlar, kelebekler döşüyor

kış günü güneşi doğuruyor.

Of sen hiç uslanmayacaksın

Mürekkebin bitmedi mi daha diyorum.

Gülümsüyor.

Uzanıp yüreğimin dehlizlerine

doldurup mürekkebini sevgiyle

bir düş, bir gülüş bir güneş çiziyor.

Mutlu gülümseyen insanlar düşünde.

Bir tebessüm bırakıyor yüreğime sessizce.

Bizi boşayın hakim bey.

biz anlaşamıyoruz.

yine bakmadan cüssesine.

İsyan edip hayatın gerçeklerine.

beni dinlemeden,

Bir baştan bir başa dünyayı boyadı

sevgiyle...

Semihat Karadağlı / 21.08.2019 İzmir-Metroda yolculuk- tabi ki güneşten uzak saat:10.47