JİGOLA

Sylvia PLATH

*

Cep saatiyim, iyi çalışırım.

Caddeler kertenkelemsi çatlaklardır

Sarptır, saklanacak delikleri vardır.

En iyisi çıkmaz sokakta buluşmaktır,

Aynalı pencereleriyle

Kadifeden bir kale.

Orada güvendesin,

Aile fotoğrafları yoktur orada,

Yoktur burunda yüzük, çığlık yok.

Işıltılı balık kancaları, kadınların gülüşleri

Yutuverir hacmimi

Ve ben, şık siyah giysilerimde,

Öğütürüm bir dizi memeyi medüzler gibi.

Yumurta yerim

Beslemek için iniltilerin viyolonsellerini –

Yumurta ve balık, zaruri,

Afrodizyak kalamar.

Ağzım sarkar,

Mesih’in ağzı

Ulaştığında onun sonuna makinem.

Altın mafsallarımın

Gammazlığı, kancıkları

Gümüş dalgacıklarına döndürme biçimim

Bir halı serer, bir derin sessizlik.

Ve sonu yoktur, sonu yoktur hiç.

Asla yaşlanmayacağım. Yeni istiridyeler

Çığlık atar denizde ve ben

Parıldarım Fontainebleau gibi

Memnunum,

Yüzeyi üzerine usulca yaslanıp

Kendimi seyrettiğim

Bütün fıskiyeler bir göz.

[1963]

Sylvia Plath (1932-1963, ABD)

Çeviren: İsmail Haydar Aksoy