İnsanım

Ben değil miydim naif bir dizenin dibine kıvrılıp uyuyan

ülkemde itilmişliğime aldırmadan

ben değil miydim şafak yakışağı

güneşten sarı liraları toplayan

ben değil miydim ağzıma kılığıma bakmadan

elimde hamur

bükülü belim

harman yerinde bolluğu bereketi rüzgarla bir olup kayıran

kafesler ardını layık bulmuştunuz

hani nerede delikanlılığım, kızlık çağım

bir kaç dönüm tarla ile üç beş ineğe bağışlanışım

tomurcukta çiçeğe

üflensin zurna, vurulsun davul

hani nerede kefen niyetine başımdan geçirilen tülüm beyazım

çıkarılıp bir köşeye fırlatılan gümüş sırmalı duvağım

bana soruldu mu ki at sırtında gezdirildi

buyur edildi kadınlığım

hak mıdır ceremesi tükenmez

üç beş adım geride bırakılan uğursuz sayılışlarım

hep mi yalana döner diliniz

hani nerede cenneti ayağıma seren köz üstü analığım

bu muydu bahşedilen, değer biçilen bu muydu

sumsuğu kursağımda aş

paslı nacak dayalı boynumda

say ki o da beşi bir yerdem, gerdanlığım

bu muydu ülkem,

bu muydu kadınlığıma bağışladığın

gözlerim kör olmadı daha

elim kolum var

ayaklarım tutmaz değil

penceresi güne bakan zindanlar mı endamıma tasarladığın

gücün yeter mi

sen değil misin karanlığımda hamurunu yoğurup

aydınlığa, insan içine çıkardığım

geceyi derler toplar

toy benim, bayram ben

bir hışım savurmama bakar

dayanmaz örümcek ağların

gözün gözü görmediği niyetlerdir,

karanlıklardır kurbanlığım

bilinsin Anadolu'yum ben, karnımda dünya

ayağımda ha topuklu ha çetik

adım sanım belli

ben sayısız kere İNSAN'ım...

2020-2021