İNSANSIZLIK

Zeliha AYDOĞMUŞ

*

Bir kadeh ateş suyuna

Ya da olmadı gecenin kör vakti sebepsiz bir uyanışa bakar Rıfat

Tutar benzi sararan

Güz yaprağı gibi savrulan ruhlara ağlarız

Oğul verir

Düşler, ertesine düşüşler salkım saçak

Bir vakit geçer

Geceyi ışıtmıyor, hilale

Körpe ışığına

Tutar gönlümüze bıraktığı doluya

Buluta ağlarız

Bu kimsesizliği nerede görsek tanırız

Bir kadeh acıya

Ya da peri tozu eksik uykuya bakar

Tadı yavan

İyot kokusuna

Şımarmayı

Karşıyaka'nın eteklerini ıslatmayı unuttu dalgalar

Çığlık çığlığa mavi

Martılar çığlık çığlığa

Tutar yar kokusu sinmeyen sabahlara ağlarız

Sararan

Savrulan bir yaprağın ıslığını nerede duysak kanarız

Bir kadeh geçmiş zamana

Ya da vakitsiz solan güle bakar

Tutar hayallerimizi astığımız çadırlara

Çatamadığımız odunlara

Tutar alevlerin buz tutuşuna ağlarız

Nerede görsek sorarız

Peki ya deniz yıldızları Rıfat

Aşksızlıktan türedi

İnsansızlık bu

Gitarın telleri kırık

Söylenmez oldu

Tutar gecesi tutsak kumsallara

Uzun uzadıya şarkılara susarız

"Rıfat : Uğurlu olan, yükseklik, yücelik, itibar, yüksek mertebe."