Emine Erbaş'ı Yitirdik

Nurten B. AKSOY

*

"Beni suyun üstünde tut, bırakma

Sakardır tüm yalnızlıklar

Uzak zamanlardan kalma"

maviADA günlerinde adını duymuş, şiirlerini beğeniyle okumuş; ama kendisiyle tanışma fırsatım olmamıştı. Ta ki 2019 başında maviADA'yı yeniden basılı olarak da yapmaya karar verinceye dek...

Dergimizin Bahar sayısı çıktığında Şenol Yazıcı, maviADA'nın eski üyelerinden şair Emine Erbaş'ın da Kadıköy'de oturduğunu, ona da dergi gönderirsek mutlu olacağını tahmin ettiğini söylemişti. Ben de dergiyi postayla göndermek yerine aynı semtte oturduğumuzu düşündüğüm şairle tanışmak istediğim için kendim götürmeye karar vermiştim. Telefon edip adresini sorduğumdaysa çok yakın komşu olduğumuzu öğrenmiştim.

Aslında nasıl karşılanacağımı bilmediğimden giderken biraz çekinmiştim, ne var ki Emine Hanım beni büyük bir sevecenlikle karşılamış, uzun uzun şiirden edebiyattan, hayattan, bazı ortak dostlarımızdan söz etmiş büyük keyif de almıştım. Hem Şenol Yazıcı'ya hem bana kitaplarını imzalayıp hediye etmiş, ısrarla da size moral olur diyerek dergimize abone olmuştu.

Sonra derginin YAZ ve GÜZ sayılarını da götürmüş ve o güzel insanı yakından tanıma fırsatı bulmuştum.

Feneryolu'nda kedisiyle yaşadığı güzel bir evi vardı. 2019'un son aylarında, son çıkan şiir kitabının imza gününü yapacağını söylemişti. Geçen yıl (2020) Aralık ayının başında çıkan KIŞ sayımızı götürmek için kendisini ziyarete gittiğimde ise üzülerek hasta olduğunu öğrenmiştim. Hatta o gün bir müddet kaldığı hastaneden yeni gelmişti evine. Yorgun ve bitkindi, ama yine de benimle oturdu, uzun uzun sohbet ettik, hatta kedisiyle bir de fotoğrafını çekmiştim o gün.

O günden sonra pandemi nedeniyle bir daha görüşmek kısmet olmadı. Zaman zaman telefonla arayıp sağlığını soruyordum, ama çok da iyi olmadığını söylüyordu. Oysa ben bu günlerin geçeceğini, yeniden görüşeceğimizi umuyordum. Ama Ne yazık ki bugün akşam saatlerinde sosyal medyada o acı haberi duyduk. Acımız ve üzüntümüz çok büyük...

Onun kendine özgü üslubuyla yazdığı güzelim şiirleri ve sevenleri artık yalnız. Biz maviADAlılar onu, bir İstanbul hanımefendisi ve şiirin sultanı olarak hiç unutmayacağız... Ruhu şâd, yıldızlar yoldaşı olsun...

Cam Önü Yalnızları

Kuşku yürekleri karartınca

Uzaklar yakın olur

Güneş bir tuzaktır şimdi

Yıldızların arasında bir köpek

Durmadan ulur Bana hiçbir şey söyleme

Sözcükler kendi yavrularını doğurur

İçimdeki boşlukta gün biter

Akşam olur Bir kuruntudur tuttuğum kadeh

Kandan ve damardan

Biz seninle cam önü yalnızıyız

Şeytanın diliyle mühürlediği

Hazdan ve şaraptan Ben buluta küskünüm

Can gelir kemiğe vurur

Başlar ağrılar sabahtan

Bir köpek ulur,

Bir kunduz boğulur

Su içerken

İçimdeki ırmaktan… 10. Nisan. 2020 / Emine Erbaş