Eksilmeden Çoğaldı

Cemal KARSAVRAN

*

bir resmin izdüşümüydü

yola düşüren gözler

çılgın düşler de aşk

pabuç bırakmamak için hayata

bütün gözler üzerinde

ilk kez kendi için bir şey yaptı

deli dolu aptalca

sürüklenip yüreğinin peşinden

gözlerini gözlerine doladı

parmakları saç ucunda

kestaneydi dolunay gözler

gizli sevmeler-deyken dili

nazik parmaklarıyla sundu

hatırı kırk yıllık kahve

kendinden bir şeyler anlattı

dilin kemikli-sinden sözlerle

kendini ararken şair bir yerlerde

sıcak bakışlarda kayboldu

gizem dolu bir zincirin halkası

eksilmeden çoğaldı