EDİLGEN GÜNLER

Zeliha AYDOĞMUŞ

*

Ablukadan kurtulmuş

Şiirler çözüyorum

Kalınlaşmakla kalmayıp kırışan gönümden

Kurak yağmurlar geçiyor

Susuyor, ama hep susuyorlar

Neden!

Sonra

Fırtınaya tutulmuş deniz gibi çırpınan eski bir yüreği

Söküyorum yerinden

Henüz avuçlarımda

Henüz atmayı unutmamışken

Ölü yaşamlardan sıyrılmaya çabalanan son demden

Koşup geliyor sözcük öbekleri

Mektuba döşeniyorum

Önce yersiz yurtsuz acılar sızlayıp geçiyor kalemimden

Tarih : Dün çözülür çözülmez sonra diye bir düşten

Topumuzda çoğul,

Oğul oğul aymaz

Kocaman bir boşluk

Diye yazmışken

Dünden olma

Yarından doğma ben

Susulacak yerde konuşmak

Konuşulacak yerde susmak gibi büyük bir yanlışa yuvarlanıyorum

Siz de

Neden!

Namazı kılınmayan ezanla

Ezanı okunmayan bir namaz arasına sıkıştırıldığımızı

Bilsem de pes etmiyor

Yapıştırıyorum pulunu

Uyanmayı hep unutuyor

Görülmüştür mührü seher vaktinden

Kırk taş attım suya

Kırkıncı da soydum, yıkadım

Ve uyandırırken bilmem kaçıncı uykundan

Topladım pılını pırtını

Kopardım seni dünden

İsa'dan ya da Hicretten öncesi

ve tüm sonralar dahil

Zaman

O benimle

Tüm başlangıçlar ve bitişler

Zaman

O bizimle ilgili

Son söz

Öğrendim

Bildim

Ben seni daha yeni

Ben seni yarın sevdim

Ne var ne yok çözüp dünden