Bir Kış Günü

Bedriye SÖNMEZ

*

Birinci cemrenin düştüğü

O gün

Kar yağıyordu

Temenyeri parkında

Kardaki ayak izlerimle

Ben ve çocukluğum

Yapayalnızdık.

Ağaçlar bembeyazdı

Ufacık bir esintiyle

Üzerime düşüyordu karlar

Mutluluğumu, kimse görmedi.

Çocuklar gibi şendim o gün

Parkta kimseler yoktu

Yalnız ben

Ve çocukluğum vardı.

Çocukluk düşlerimi

Ve

Ayak izlerimi

Temenyeri parkında bırakarak

Bugüne yürüdüm.

*

maviADAnın temellerini olduran 2002'de Şenol YAZICI ve arkadaşlarının Bursa'da çıkardığı KİMSE-SİZ DERGİSİNİN Bütün sayılarını ,YAZI ve YAZARLARINI Görmek İçin Buraya TIKLAYIN

*