BAHTİYARLIK

Bahtiyarlıktır şüphesiz

şehirler yangın yeriyken

orta yerinde seni sevmek

senin yeşil gözlerinde sevilmek

bölüşmek kavga ile arta kalan ne varsa

zafere koşan yorgun aşklardan geriye kalan

sabahın evveli sımsıcak ekmeğin kokusu gibi

bölüşmek isyan gülüşlerimizle kol kola vererek

bitmek bilmez yol kesen zemherilerde

dağlara hazır rüzgarlarla kanatlanarak

sürgünden sürgüne boy vermek

yeşertmek bozkır misali yalnız şehirleri

incitmeden kıpırdayan her şeyi ile

kucaklamak ardından bahara duran toprağı

düşmana meydan okuyarak kucaklamak

serilip yatmak gereğinde güneşe dönük

ne büyük bahtiyarlıktır, ey sevgili

tuz basılı yaralarımızı aşka basılı sayarak

örgütlenmek aşktan öğrendiklerimizle

surları yıkılacak şehrin meydanlarında

koşanlarla ardına bakmadan koşmak el ele