/
ÜNLÜ YAPITLAR
*
Tarih: 1512
Boyut: 280 x 570 cm
Yer: Cappella Sistina Roma
Teknik: Fresk
"ADEMİN YARATILIŞI ya da TANRI'NIN ELİ tablosu 500 metrekarelik bir alanda yapılan dokuz büyük resimden biri olan bir tavan resmidir. Rönesans sanatının bütün gösterişli özelliklerini taşıyan ikonik bir eserdir.
Ressamı ününü heykeltraş olarak yapmış Michelangelo'dur. 6 Mart 1475'te İtalya'da Arezzo yakınlarında Caprese’de doğar. Ailesi, daha sonra Floransa’ya taşınır. Annesi, kendi altı yaşındayken ölen Michelangelo, 13 yaşına geldiğinde Floransa’da Domenico Ghirlandaio’nun yanına öğrenci olarak verilir.
Michelangelo, ilk ve en ünlü eseri olan çocuk kral Davud’un heykelini yaparak, heykeldeki yeteneğini kanıtladığında henüz 26 yaşındadır. Beş buçuk metrelik bir mermer kütleden çıkaracağı eser için genç dâhi, mermer bloğun yanına bir baraka inşa ederek, yardımcısız bir şekilde, çoğu zaman geceli gündüzlü çalışarak Rönesans sanatının harikalarından biri olarak kabul edilen Davud’u yaratır.
1505 yılında Papa II. Julius tarafından kendine, en önemli başarılarından biri olacak Vatikan’ın yanındaki Sistina Şapeli'nin tavan resimlerinin yapılması işi verilir. 3 yıl sonra başlayacağı bu görevi sanatçı, 520 metrekarelik bir alanda yaklaşık dört yıllık bir çalışmanın ürünü olarak bitirir. Ortasında, her biri Âdem, Havva ve Nuh Tufanıyla ilgili İncil’in Eski Ahit’inden alınma öykülerden esinlenerek yapılan resimlerin bulunduğu dokuz pano bulunan freskin yan unsurları da mitolojik figürlerle bezelidir.
Son 500 yıldır Hristiyan dünyasının en önemli Şapeli olarak kabul edilen Sistina Şapeli onun en görkemli eseri olarak kabul edilmektedir. Özellikle “Adem'in Yaratılışı” ismindeki sahne batı resim sanatının en canlı tasvirlerinden biri kabul edilir.
Eski Ahit'te bir öykü vardır. Tanrı, Adem'i yaratır ve ona ruh üfler, Michelangelo, bu öyküyü boya ve alçılarla şapelin tavanına yapacaktır.
Tanrının yaşlı ve sakallı, beyaz bir elbise giydiği görülürken, Adem'se çıplaktır. Tanrının sağ kolu ile Adem'in sol kolunun uzanış benzerliği, tanrının insan suretinde kendini yansıttığını akla getiriyor. Parmakların birbirine temas etmemesini ise tanrının Adem'e doğru uzandığı ve Adem'in yaşamı aldığını işaret ediyor. Henüz yaratılmakta olan adem parmağını kaldıramayacak kadar güçsüz, tanrı ise yasam veren, enerji ve güç dolu olarak görünüyor.
Tanrının dirseğinde görülen kadın, Gnostikler tarafından genellikle Sophia, Hristiyanlar tarafından da tanrının yaratmayı düşündüğü bir sonraki varlığı yani Havva'yı resmettiği söylenir. Aşağıya uzanan yeşil kurdele ise beşeri hayatı temsil ediyor.
Tanrının sağ ve solunda bulunan ve tanrı ile aynı tarafa bakan yüzler teslisi temsil ediyor. Kadının hemen arkasındaki kutsal ruhu, tanrının sol elinin temas ettiği ve yüzünün bakan tarafa ters olduğu ise beşeri hayatı yani Adem'in yeryüzünde yaşayacağını işaret ediyor. Adem'in yaşayacağı acıların temsili olarak nitelendiriliyor.
DERLEME
KAYNAK: İNTERNET
