ACILARLA SORULARLA

İşte yine kapıldım O can sıkıntısına; içimde bir tozlu Sarnıç boşluğu, Gitmekle kalmak Arasında kararsız Yürüdüm kederle Dağlara doğru.

Yüzlerce soru Vardı aklımda, Kulaklarımda Bir garip uğultu Ölümü kullanamazdım; Bir yerlerde Bilmediğim birilerine Belki ayıp olurdu.

Belki de hiç Ummadığım Sevgisi tarazlı biri; Koparıp bana ilişik Umudunu Bir kitabın arasında Yamyassı Kuruturdu

Bir gazetenin Ölüm ilanlarında Okuyup adımı, Öfkeye dönüştürürdü Sandık kokulu Hüznünü Ve ölümü inatla, Yok yere savunurdu.

Ben bunca yıl

Bunca insan tanıdım

Yüreği zehir dolu;

Yine de insanlardan

Kesmedim umudu.

İnsan dedim

Yekindim;

Paylaştım varı yoğu.

Ben neden

Dudaklarının arasında

İğneler tutan

Bir terzi suskunluğunu

Prova ediyorum

Şimdi bu yol boyu

Kederle yürürken

Dağlara doğru?

Neden kedi seven

Bir insan

Olduğumu

Biliyorum da

Kedisiz ve sevgisiz

Getiriyorum

Yaşadığım günlerin

Yaprak döken sonunu?

Cevapsız sorunun

Boynu büküktür,

Hemen anlar

Yetim olduğunu.

Ben neden hala

Duyuyorum avucumda

Bir çocuk elinin

Sızlayan boşluğunu?

Hipodromda yatıp

Kalkan bir adamın

Ölü bulunduğunu

Yazdı gazeteler

Geçenlerde

Haber olarak.

Tokatlıymış

Ya da Çorumlu.

Bıraktığı nottan

Öğrenilmiş

Son isteğinin

Ölürse terminale

Götürülmek olduğu.

Hipodromda yatıp

Kalkan bir adam

Kimin umuru!

Acılarla sorularla

Tiftikledim

Bunca insanın

Mutsuzluğunu.

Düşündüm kendi sonumu.

Hayrettir;

İçim içime

Nasıl da sığıyordu!

Oysa ben kaç yıldır

Kaç acı eskittim,

Unuttum

Kaç ölüm gördüğümü.

Bir omzumun

Alçaklığı ondandır;

Taşıdım kaç kişinin

Kanayan tabutunu.

Yıllar önce

Ölümü seçen sevgilim

Bunca sevgisizlik içinde

İyi biliyordu

Yetmeyeceğini

İki kişinin birbirine.

Bu yüzden döşeğinde

Ölümle buluştu.

Gömdük onu geçiştirip

Polis sorgusunu.

Onunla birlikte

Neleri gömdük;

Bir akşam içkisinin

Coşkusunu,

Sevincimizi gömdük

Kürek dolusu.

Yüzlerce soru

Vardı aklımda,

Kulaklarımda

Bir garip uğultu

Ölümü kullanamazdım;

Bir yerlerde

Birilerine

Mutlaka ayıp olurdu.

Dostlardan uzakta

Bir bozgun akşamında

Gerisin geri

Dönerken kasabaya;

Baktım gökyüzü

Birden yıldızla doldu.

Akşamın serinliği

Alnıma vuruyordu...

Metin Altıok

( 1941 - 1993 )

Bir Acıya Kiracı / S. 188-193