Pespembe

ah, göç ediyor bir bir mevsimler

olmasın diye vuslata engel

uçurdum yüzümün hüzünlü kuşlarını

kalk gel

düz ettim yolunun yokuşlarını

söz verdi merdiven akşamdan

kapı aralık, ses etmez menteşeler

hiçbir şey kalmasın diye yarım

aydınlığın karanlığı okşadığı yerde

dolaşık saçlarımı tararım

kırmızı bir şarkı mırıldanır suskun terlikler

çık gel

kimsesiz kalmasın yorgun kahverengi

kimsesiz kalmasın vestiyer

üstüne as eskiyen solan sararan ne varsa

ne zamandır kokunu bıraktıklarını

sır gibi saklıyor şifonyer

menevişlensin tüller ve danteller

yanına al sıcak ıslak öpüşlerini

ardında kalsın karayel , ardında essin aksi poyraz

yeşersin en çağlasından yeşil

yeşersin saten

yeşersin perdeler

hüzün kalksın masada sandalyeden

bıraksın neşeye artık yer

yıldız yıldız yorganım yastığım

ah yastığım

altında sayısız keten lavender sakladığım

kalmadı kuruttum gözyaşlarımı

güneşe serdim hayallerimi, düşlerimi

martılar ediyor ezber

artık gel

gel eksik gel

kanatlandır yüzümün neşeli kuşlarını

masmavi bir denize gün yüzü göster

*

maviADA ANILAR: olimpos dergisi, 2010 Bahar