GELECEĞE BAKIŞ

Memleketime bahar gelmiş, neşeyle uçan kuşlar; habercisiymiş. Aynı gökyüzünün altında yaşıyoruz madem; bahar bize de gelecek, evler şenlenecek...

Koronayla saklambaç oynarmış gibi heyecan yaratan bir hayatımız oldu. Karantina; namı diğer garantina günlerimiz birbirinin tekrarı gibi yaşansa da hayatı eve sığdırdık. Bazen kaybetmekle aslında kazandığımızı; bazen de kazanmakla aslında kaybettiğimizi anlatan bir durum içerisindeyiz.Dışarı çıkar, sosyal izoleyi koruyamazsak , her gün artan vaka ve ölüm sayısına biz de ekleniriz korkusu ile paniklemekteyiz. Özgürlüğümüzün gözle görmediğimiz küçücük bir virüs tarafından kısıtlanması ayrı bir sıkıntı. Terazinin bir tarafında yaşamak diğer tarafında yarısı özgürlük yarısı ölüm riski olunca ;

''Evde Kal’’ kelimesi çok anlam içeriyor.

Evdeyim,

Evdesin,

Evdeyiz,

Evde kalmalıyız diyerek bir dala tutunuyoruz.

Sağlık alanında ve mecburi görevlerde çalışanlar için ise dualar ediyoruz.

Bu salgın sona erdiğinde ‘’ilk ne yapacaksın’’ sorusunun cevabını düşünmek bile; karanlık tünelin sonundan bir ışık süzmesi bekleniyor demektir. ''UMUT HER ŞEYDİR'' …

En çok eksikliğini hissettiğim sevdiklerimize sarılamamak. Hastalık bitse bile eskisi gibi olamayacağımızı biliyorum. Dünya değişiyor; bizi de önüne katarak ilerliyor. Başkalarıyla bağlantı kuramıyor, dokunamıyoruz; kendimizle bağlantı kurarak farkındalık yaratmalıyız. Kendimizi iyi anlayıp, çözümleyip, doğru ilişki içerisinde olduğumuzda panik durumundan kurtulacağız. Bulunduğumuz durumu atlatınca, başkalarıyla kuracağımız bağlantılar da daha sağlıklı olacaktır.

Eskiye tutunanların var olmayacağı bir dünya düzenine hazırlık yapılıyor ve biz evden film seyreder gibi olanları izliyor gibiyiz. Gözle göremediğimiz, adını ölene kadar unutamayacağımız Covid-19 korku filminin aynı zamanda oyuncusu olmakta bizi üzüyor.

''Kader hiçbirimizi sevdiklerimizden ayırmasın''diye dua ederek bugünleri yaşamaya devam edeceğiz.

1864 yılında yani 156 yıl önce Kathleen O’Meara, tarafından yazılan, Juan Botella Lucas ve Nurseren Tor tarafından Türkçeye çevrilen şiir bugünü anlatmış…

Ve insanlar evde kaldılar,

kitap okudular ve dinlediler.

dinlendiler, egzersiz yaptılar,

sanat yaptılar, oyun oynadılar

ve yeni varoluş yollarını öğrendiler,

durdular.

daha derinden dinlediler ,

biri meditasyon yaptı,

biri dua etti,

biri dans etti,

diğeri kendi gölgesini keşfetti,

insanların düşünceleri değişti,

iyileştiler,

cahilce, tehlikeli, anlamsız ve vicdansızca yaşayan insanların yokluğunda,

dünya iyileşmeye başladı.

ve tehlike sona erdiğinde insanlar ölüleri için ağladılar

ve yeni kararlar aldılar,

yeni bir dünya hayal ettiler,

yeni yaşam biçimleri yarattılar,

Dünyayı tamamen iyileştirdiler,

Tıpkı kendilerini iyileştirdikleri gibi ...

Virüs nedeniyle doğa insandan temizlendi...

Sevdiklerinizle ve sağlıcakla kalınız...