Bir Şiir ve Gün Batımında İnsan Manzaraları

Nurten B. AKSOY

*

Şeytan dağında bir mağarada

Duydum büyücü bir kadın varmış,

Aşka inanmayan taş kalplileri

Büyüler, büyüler de kara sevdalı yaparmış

Yüreğimde yenilginin acısı

Yollandım şeytan dağına

Az gittim, uz gittim nihayet bir akşamüstü

Vardım büyücünün mağarasına

Dedim ki bir halden bilmeze düştüm,

Al bütün varımı yoğumu,

Bir büyü yap da anlasın

Sevdanın ne yaman şey olduğunu

İki yürek oydu taştan,

Attı bulanık bir suya

Üç vakit sonra gel diye

Seslendi bir kör kuyuya

Üç gün, üç ay. üç yıl bekledim

Nihayet bir akşam üstü çalındı kapım

O kendini bilmez deli dolu kız

Ne haller düşmüştü Allahım !

Kara gözlerinde şimdi

Kara gecelerin acısı vardı

Ağladı kapandı ayaklarıma

Sev beni, sev beni diye yalvardı

Git dedim istemiyorum artık

Biraz da sen öğren ağlamasını

Geceler boyu duy bir yol

Yalnızlığın kahreden acısını.

İnanmayın dostlar, inanmayın…

Ne büyü var ortada ne de büyücü

Yıllardır kendimi avutmak için

Uydurdum bu yaşanmamış öyküyü…

Erdoğan ALKAN