Beni Öp 

Cemal SÜREYA

*

şimdi utançtır tanelenen sarışın çocukların başaklarında.

ovadan gözü bağlı bir leylak kokusu ovadan çeviriyor o küçücük güneşimizi.

taşarak evlerden taraçalardan gelip sesime yerleşiyor.

sesimin esnek baldıranı sesimin alaca baldıranı.

ve kuşlara doğru fildişi rüzgarın tavrı. dağ güneş iskeleti.

tahta heykeller arasında denizin yavrusu kocaman.

kan görüyorum taş görüyorum bütün heykeller arasında karabasan ılık acemi – uykusuzluğun sütlü inciri – kovanlara sızmıyor.

annem çok küçükken öldü beni öp, sonra doğur beni...

*

2018 Ocak