Hakikiyyun I.

Yaşamak umrumda

elveda çatlaklarında öpücüğün

Kemiren suratını hayasız.

İşte bir güneş kıpırdanmakta

Ansızın çiçekli bir kombinezonu hatırlatmakta

Serçesi dudaklarda hüzün

Dolar böylece göz sevinçsiz bir merasimde

Yenilginin avuçlarında yüzün

Çoğalıyor dargın çiçeklerinde güzün

....

söz yorumlanmaz bir resim

Ve bu heyecana sahne olur kollar.

Bahar zerdasının taşlarında

Düğümlenen kalabalığa bir selam.

Olgunluğun hizasında uğramıyor sofraya bir kelam.

Ardından yoğrulmuş artık kelimeleri zorlanmaktan

Kırıntı denizinde kulaç atmaya sıra.

Şimdi hangi kızıllıkta aranır

bu yenilginin süsü?

Yokluğun geriliminde

Bir avuç insanla

Köleliğine mil çekilmiş ağlamaklı yüzün.