KAYIP ŞEHİR

İnsan terk etti mi Kendisini de terk ettiğini sanır Sığındığı adreslerin kıyısında Dikiş tutmaz Her liman fırtınalıdır Savrulur ve küllenir

Her kavgadan kazançlı çıkılmıyor Şiddetlendikçe çatışma Enkaza dönüşür seviler Vitrine kaldırılır aşk Orada eskir ve tozlanır

Geriye dönülüp bakıldığında Yürek yanığıdır artık anılar Eski zamana kazınmış Sökülüp atılamayan

Yol uzar giderken mülteci sığınaklara Aksaya seke Arkadan koşan Tüm kahkahalar Kırılgan ayrılıklarda matlaşır İçli şarkıları durmadan şereflendirmek Zamanı eskitir sadece

Kaçılan şeylerdir Gidilen yere götürülen şeyler hep Göçebedir yaşam artık Bir kıyısına sığınılmayan

Yağmurlar başka bahçelere yağar Güneş başka dağlardan doğar Yollar kıvrıla büküle Kederleri taşır Yüzdeki tebessüm Kendine yabancılaşır

Gidilen yerleri de terk eden birileri vardır Döner dolaşır insan yine kendine varır Geçmiş günlerden taşınan kırgınlıklarla Kayıp şehirden geçilirken Dokunulamaz duvarlarına Anlar ve anılar asılı kalır yol boyunca Ne kadar kaçılsa da Arkadan gelir hep O kayıp şehir