12 Eylül Darbesini Nasıl Yaptık?

Mehmet ÇOBAN

*

Yenişehir sağlık kolejini 1975- 1976 öğretim yılında bitirdim.

29.06.1976 tarihinde Van Sıtma Eradikasyonu Bölge başkanlığında göreve başladım.

O yıllardaki amaçlarımdan biri de Gevher Nesibe Sağlık Eğitim Enstitüsünü (GNSEE) bitirerek askerliğimi yedek subay olarak yapmaktı. Giriş sınavına başvurabilmek için sahada 3 yıl başarılı olarak çalışmak gerekiyordu. Van’da üç yıl çalışarak bu koşulu yerine getirdim.

Mayıs 1979’da, GNSEE’ne o yılın sınav başvuruları başladı. Sınava başvurabilmek için bir diğer koşul da: “Askerliğini yapmış ya da erteletmiş olmaktı.” Yani askerlik tecil belgesi gerekiyordu. Bu belgeyi edinebilmek için, bağlı bulunduğum Balıkesir Karesi Askerlik Şubesine gittim.

Adımı ve isteğimi söyledim. Dosyama bakan görevli asker, alaycı bir gülümseme ile,“Oo! Hoş geldin! Biz de her yerde seni arıyorduk, kendi ayağınla geldin!”dedi.

Son yoklamamı yaptırmadığım için Bakaya (Asker kaçağı )durumuna düşmüşüm.

-Aman etmeyin eylemeyin. Benim askerlikten kaçtığım falan yok. Yalnızca gerçekleştirmek istediğim hayallerim var.

Aman zaman dinlemediler. “Bizim yapabileceğimiz bir şey yok. Hakkında sevk kararı var “ diyerek sülüsümü hazırlayıp elime verdiler.

Şaşkın ve üzgün oradan ayrılırken, nezaketen “teşekkür ederim” demiş bulundum.

Görevli Astsubay uyardı: “Askerlikte teşekkür yoktur. Sağol komutanım diyeceksin”, dedi.

Askerliğim başlamıştı.

Acemi birliğim Samsun Sahra Sıhhıye Er Eğitim Merkez Komutanlığı (Sıhhıye Okulu) idi. Sağlıkçılar genellikle burada askerlik yaptıkları için onlarca okul arkadaşımla karşılaştım

Benim normalde Çavuş Talimgah’a gitmem gerekiyordu. Ancak devre kaybıydım ve epeyce geç kalmıştım. Onlar neredeyse eğitimlerinin sonlarına gelmişlerdi. Çavuş talimgaha da almadılar .

Yani Yedek subay olarak askerlik yapmayı düşlerken çavuş bile olamayacaktım..

Beni 5.Bölüğe verdiler.Bölüğümüzün çoğunluğu ilkokul mezunu ve okuma yazma bilmeyenlerden oluşuyordu. Tek tük ortaokul ya da lise mezunları da vardı.

Bölüğün en kariyerli acemisi bendim.

Askerlik yapanlar bilir. ,Askerlikte sivil hayatınızdaki kariyerinizin önemi yoktur. Önemli olan rütbe ve kıdemdir. Askere bir gün önce gelenler bir gün sonra gelenlerin komutanıdır.

Hele bir de devre kaybı iseniz yandınız.

Bütün angarya işleri size yaptırırlar. Patates soğan soyulacak, “devre kayıpları çıksın! ”Temizlik yapılacak, “devre kayıpları çıksın!” Bir yer kazılacak, “devre kayıpları çıksın!”

Arazi olma imkanı da yok. Alnımızda devre kaybı yazmıyor ancak, eğitim elbisemiz bizi ele veriyor.

Eskilerin eğitim giysileri güneşte eğitim yapmaktan solmuş, bizimkiler ilk günkü renginde.

Neyse bu durum uzun sürmeyecekti Haziran ayının sonlarına doğru dağıtım olacaktık.

Sınıfımız sıhhiye sınıfıydı. Sıhhıyenin görevi savaşta ve çatışmalarda yaralananlara ilk yardım yapmaktı. .Bunun için acemilere İlk Yardım, sargı sarma ve atelleme, Enjeksiyon yapma gibi dersler veriliyordu. Bu işleri en iyi yapabilecek durumda olanlardan biri de bendim.

Bu yüzden olacak, dağıtım tarihi yaklaştığında; Bölük Başçavuşu, “istersen seni burada tutabiliriz, bu işleri yaparsın “dedi. Ben de kabul ettim. Böylece dağıtımım kendi bölüğüme yapılmış oldu.

1 Temmuzdan itibaren kadro eri oldum. Görevimiz, Bölük Komutanı (yüzbaşı), Takım Komutanları (Asteğmen) ve Bölük Başçavuşu (astsubay)un gözetimi ve denetiminde, temel askerlik ve sağlık bilgilerini acemi erlere vermekti.

Bu rutin işler Eylül 1980 kadar devam etti.

Bu yıllar,(1979-1980) tarihimizin en karanlık yıllarıydı. Her gün gazeteci, aydın, sendikacı, öğrenci öldürülüyordu,

Bazı illerde toplu katliamlar yapılıyordu. ( Kahramanmaraş, Çorum) Biz işimize devam ediyorduk.

Bu arada terfi ettim.

Onbaşı oldum.

Bizim bölükte her çarşamba “gece eğitimi “yapılırdı. Normalde 10 Eylülde gece eğitimi yapılması gerekiyordu, nedense bir gün sonraya ertelendi; nedenini sonra öğrenecektik.11 Eylül gecesi eğitim alanında toplandık.

Bir olağandışılık seziliyordu.

Her bölükte Terör olaylarına müdahale için "asayiş takımı "kurulacak diye emir geldi.

Bizim bölükte de bir asteğmen Komutasında usta erlerden ve erbaşlardan oluşan bir takım oluşturuldu. Takım dört mangadan ibaretti.

Manga komutanları çavuş, komutan yardımcıları onbaşıydı. Ben 2.manga komutan yardımcısıydım

.Asayiş Takımının oluşumu bitince; Okul Komutanı Tabib Kıdemli Albay Coşkun Akıneri, Takımımızı denetlemeye geldi.

Ben komutanın ilgisini çekmiştim.

Çekmeyecek gibi de değildim. Diger çavuş ve onbaşıların boyu 1,80 cm'in üzeriydi. beni tanıyanlar bilir bendeniz1,63 boyunda birisiyim.

Hepimiz esas duruşta gözlerimizle komutanı izliyoruz. Komutan bana yaklaştı eliyle omzuma dokunarak. “ne var ne yok onbaşı!” dedi.

-5. Bölük erbaşlarından Shh. Onbaşı Mehmet Çoban, Balıkesir, emret komutanım

-Balıkesir'in neresindensin

-İvrindi komutanım

-Biraz dişini sıksan da Edremit, Burhaniye ya da Ayvalık'lı olsaydın.

-Ailem Burhaniye'de oturuyor komutanım.

-Hangi mahallede?

-Geriş Mahallesi Komutanım

-Kavakdibi mahallesi

-Orası biraz bize ters geliyor, komutanım

-Bana düz geliyor çünkü oradan ben kız aldım,

-............

-Başarılar onbaşı

-Sağ olun komutanım

Komutan eniştemiz çıkmıştı.

Gece yarısına doğru bölük yemekhanesinde istirahat etmemiz emredildi. Tam tesisat, bölük yemekhanesinde beklemeye başladık. Olağan üstü bir durum olduğu kesindi de, darbe yaptığımızın farkına değildik.

Bekleyiş 2-3 saat sürdü. Artık uyuklamaya başlamıştık ki sert bir komutla kendimize geldik.

-Dikkat komutan!

Okul Komutanı karşımızdaydı.

-Sevgili Yavrularım! Memleketimizdeki kardeş kavgasına son verildi. Türk Silahlı Kuvvetleri yönetimi ele aldı.

Genel kurmay ve Milli Güvenlik Konseyi Başkanı Orgeneral Kenan Evren adına hepinizin gözlerinden öperim.

Darbe gerçekleşmişti.

Bende darbeci onbaşılar arasında tarihteki yerimi almıştım!

• Meraklısına Not: Yüksek öğrenimi askerlik bittikten, evlendikten ve bir çocuk sahibi olduktan sonra yaptım.