Niyazi UYAR * Şafağın nar içi kızıllığına epeyce vakit vardı daha. Sitenin arkasında bahçıvanın derme çatma bir kulübesi, kulübeye...

İrfan ŞİPAK * -İrfan Şipak'ın 29.072023 'de maviADA'da yayınlanan "ODACI" öyküsü 2 yıl sonra bir yapıta adını vererek kitaplaştı. İrfan...

Anton Çehov’dan Seçme Hikayeler; “Kundakçı”Sorgu yargıcının karşısında sıska mı sıska bir köylü duruyordu.

Aycan AYTORE * Kitaplar ve yazarlar vardır, salt o mevsimliktir. Kitaplar ve yazarlar vardır, insanlık yaşadıkça yaşarlar. Sanatta...

Erhan TIĞLI * Konuya girmeden önce sorayım. Helvayı sever misiniz? Ben pek severim. Taze ekmekle helva çok iyi olur. El gücüyle...

Niyazi UYAR Yanıyordu ortalık. Güneşin yakıcılığı adamın başını matkap gibi delerek, beynini buharlaştırıyordu sanki! Kuşlar, böcekler...

“Sorma soruşturma, gündem oluşturma merkezinden geliyoruz. Size birkaç soru soracağız. Boş vaktiniz var mı?” “Pek boş vaktim yok ama...

Niyazi UYAR * Türk filmleri ne diye küçümsenir ne diye alaya alınır var mıdır nedenini bilen eden? “Türk filmi gibi!” Ne kadar aşalayıcı...

* Niyazi UYAR 1980’li yılların siyah beyaz, tek kanallı günlerin popüler dizilerindendi Flamingo Yolu. Dizinin baş oyuncusu, Dallas...

Nurdan ALADAĞ * Bugün uyandığıma sevindim. İlyas'la buluşacağız ıssız bir parkta. Çok kararlıyım. İçimdeki fırtınayı anlatacağım ona....

A… İline bağlı A… Kasabasında herkes gündelik işlerindeydi. Kasabaya İncir mevsimi geldi mi, şenlikler düzenlenir, türküler söylenir;...

On beş, on altı arkadaş, her gece çıkar, sokaklarda özgürlük şarkıları söylerdik. Bu sayı hiçbir zaman yirmi olmazdı: On beş, on altı… On...

Doktor Erkin, Ayla Hanım’a, kimsenin duymayacağı bir şekilde yavaşça “konuşalım Ayla,” dedi. “Konuşalım Erkin, ben de istiyorum!” Ayla...

Gönlü yalnızdı. Ormanlıkta ağaç arar gibi değildi; ama ağacı gönülle açıklamak olur muydu hiç? Sadece, gönlü yalnızdı seveni edeni çoktu...

Ad yoktu mektupta. Yazı tanıdık geliyordu, ama asıl bir şey hep beklediğiniz, hep korktuğunuzsa bilirdiniz, işte öyle, hemen anladı....

Adam gibi yaşamak, insan gibi yaşamak, ertelenemez, isteğiydi. Hep onun için gecesini gündüzüne katmış, hep onun için çalışmıştı. Hep...

Kadının ımıldamadığını görünce ellerindeki sopalarla dürtmüşlerdi. Dokundukça artmıştı koku “- Kurtlanmış etleri parçalanıp dökülüyordu,”

Yağmurlu günlerin iç daraltıcı gri rengi sinmişti üstüne yine. Kendini içi boş bir teneke kutu gibi hissediyordu; tıngırtılar çıkaran...

Gözleri bilgisayara bakmaktan kan çanağına dönmüş bir halde hâlâ bir şeyler yazıp çiziyordu. Aslında işi ilk zamanlar o kadar zor...

Orhan Veli'den Bir Öykü / seslendiren: Müşfik Kenter